İlk olarak Amerika Kıtası’nda yerliler tarafından beslenme maddesi olarak kullanılan mısır ile içi daha da sulu olan diğer tür mısırlar arasındaki fark keşfedilmiştir. İçi sulu olan mısırlar patlayabilir haldedirler ve yerliler de bu mısırları sıkça tüketmişlerdir.
Kristof Kolomb Amerika Kıtası’na ilk ayak bastığı zamanlar mısır yiyen yerlileri ve bu yönde oluşan kültürü de fark etmiştir. Ancak mısıra olan asıl ilgi 1510’lu yıllarda ortaya çıkmıştır. Bu senelerde Güney Amerika kıtasında katliamlara sebep olan Hernanda Cortes, Aztekler tarafından özellikle de dini ayinlerde ipe dizilen patlamış mısırların yendiğini görmüştür. Mısırları yemeden önce yerlilerin bir çeşit şiş kullandıkları, mısırları bu şişlere geçiren kişilerin ya toprak altında ya da ateşte mısır patlattıkları Cortes tarafından fark edilmiştir.
Keşiflerin ardından Amerika’dan Avrupa’ya getirilmiş olan ürünler arasında en çok patlamış mısır ve tütün ilgi görmüştür. Mısır elbette ki sağlıklı yönü ile de dikkat çekmiştir. Fakat patlamış mısır yapabilmek için tüm mısır taneleri denense de, kimi mısır türlerinin patlamadığı da anlaşılmıştır. Bu ayrıma varılmasının ardından ise asıl nedenler gün yüzüne çıkmıştır.
Mısır Nasıl Patlar?
Bu noktada iki önemli unsur vardır. Bunlardan ilki mısır tanelerindeki iç kısmın muazzam bir ısı geçiş özelliğine sahip olması, ikincisi ise muhteşem bir mukavemetle yerinde duran sağlam kabuğun bulunması…
Mısır tanesi dikkatle incelendiği zaman tanenin etrafında su geçirmeyen ve son derece de kalın bir kabuk yapının olduğu görülebilir. Söz konusu kabuğun altında iki tabaka daha bulunur. İç kısımlardaki molekül sıralanma biçimi normal mısır tanelerinden çok daha düzenli haldedir. Düzenli molekül yapı sayesinde ise, normal tanelere oranla, neredeyse iki katı kadar ısı yayılma durumu söz konusudur. Kalın kabuk ısıtıldığı zaman tanenin iç kısmı da çok hızlı bir biçimde ısınır. Böylelikle tane içindeki su da basınçlı bir su buharı halini alır. Isınma devam ettikçe mevcut basınç da fazlası ile artar. İşte basınç dayanılmaz bir değer aldığında da patlar ve kabuk yırtılır. Oransal olarak bakıldığında mısır tanesinin ilk haline göre 30 kat daha fazla büyüdüğü görülür. Patlama ile beraber tanenin iç kısmındaki yumuşak kısım da dışarı çıkmaktadır. İşte patlamış mısır olarak yenen bölüm aslında tam olarak budur. Patlamış mısırın patlamasındaki bu nitelik ve özellikler doğada bir eşine daha rastlanılamayacak kadar benzersizdirler.
İdeal Mısır Tanesi
Uygun bir patlamış mısır elde etmek için mısır tanesinin de ideal özellikleri sergilemesi şarttır. Bu durumda ilk olarak mısır tanesi içindeki su oranına bakılır. En az %14 değerinde su bulunan mısır taneleri ideal denebilir. Elbette ki daha az su bulunan mısırlar da patlar ancak istenen iyi sonuç alınamayabilir.
