Türkiye'de, genç olmak!

1. Gençlik sınavlarla başlar, sınavlarla devam eder, sınavlarla biter.

Gençlik dönemi değil sanki sınav dönemi yaşarız.

2. Sizden beklentiler hep en üst seviyededir.

Ailemiz, öğretmenlerimiz, bizden olamayacağımız kişi olmamızı bekler ve çoğu genç de bu beklentilerin altında ezilir. Herkesin aynı olmadığını anlasalar güzel olacak.

En basitinden "ilerde aç kalırsın" denilerek nice gencin akademik kaderiyle oynandı/oynanıyor. Ülkede istediği bölümü okuyan genç oranı %10'dan az değilse ben de bişey bilmiyorum.

Büyüklerimiz hala ne okuyorsun sorusuna aldıkları cevaplara karşılık "4 senelik miydi o?", "olsun..." tarzı yanıtlar vererek gençlerimizin canını sıkmaya devam etmektedir.

Özellikle okul bittikten sonra lan bundan sonra ne olacak diye düşünerek delirmek ihtimaller dahilindedir.

Düğüne gidersin "eee artık sıra sende :)):):)" demeyen kalmaz, bunaltırlar insanı.

Tamam yaşlılara yer veriyoruz gücenmeden eyvallah da bizler de gün içinde iş güç ders derken koşturmaktan yoruluyoruz. Genciz ama biz de oturmaya muhtaç olabiliyoruz. Yer vermiyorsak demek ki çok yorgunuzdur, bizden kalkmamızı ısrarla istemeyiniz oturan orta yaşlılar, böyle durumlarda yeri siz veriniz.

"Sen ne bilirsin" tutumuyla ezikleniriz sürekli. Ne yapsak beğenilmez.

Kredi yetmez, ailenin durumu el vermez, mecbur iş başa düşer. Part time işler olur, çocuklara ders vermek olur, çevirmenlik olur, bir şekilde gelir sağlamaya çalışırsınız.

Neredeyse her yer 3-5 yıl tecrübeli genç çalışan arar fakat kimse de sormaz "yahu bunlar işe girmedikçe nerede en az 3 yıl tecrübe alacak?"

Harcarken güzel de geri öderken insanın içine oturur.

Doya doya yaşayamadığını düşünüp kendini anlamsızca eğlencelere vurabilirsin falan dikkat etmek lazım bu döneme.

Bir şekilde ertelemeye çalışırsın ama klasik deyimle hayatın en verimli çağında, yani gençliğinde askere gidersin. Uzun sürer, yıpratabilir.Aynı şekilde kadınlar için de. Sevdiceğinin yolunu gözlüyorsa askerlik onlar için de zordur.

Erkek veya kız olmanız fark etmez illa ki karışılır.

Oysa paraya daha çok ihtiyacımız olan dönemdir bu. Çocuk napsın parayı, ona şeker ver bana para ver.

"Büyüdün artık çocuk değilsin" derler ama başka durumlarda bunu hatırlattığınız zaman "sen bizim için hala küçük çocuksun" cevabı verirler.

Hayatının aşkını bulan şanslıdır da diğer kesimin canından can gider bu süreçte.

Üniversitede dersler, sınavlar, üstüne iş hayatının ilk yılları derken gençliğimizin sponsoru kahve olur adeta.

O kadar olumsuzluğunu saydık ettik ama yine de hayatın en güzel yılları gençlik yılları hacı. Geçip gitmeden tadına vararak yaşamak lazım.